BIOMAGNETYZM

Biomagnetyzm [gr. bíos ‘życie’, magnḗtēs ‘magnetyczny’], zjawisko polegające na wytwarzaniu pola magnetycznego przez organizmy żywe; jego podstawowym (pierwotnym) źródłem są bioprądy w komórkach różnych narządów wewnętrznych 

(np. serca, mózgu), a także, choć w mniejszym stopniu, prądy objętościowe przepływające w tkankach całego ciała. 

Pole biomagnetyczne jest wywołane aktywnością elektrofizjologiczną, a więc tym samym źródłem, co mierzone na powierzchni ciała potencjały elektryczne. Innym źródłem biomagnetyzmu jest magnetyzacja tkanki żywej, która jest diamagnetykiem; sygnał magnetyczny daje informację o właściwościach tkanki i o zmianach w ich ukształtowaniu w zewnętrznym polu magnetycznym (np. o zawartości żelaza w wątrobie, zmianach objętości serca). Ze względu na bardzo małe gęstości bioprądów, a także małe podatności magnetyczne tkanek żywych, pola biomagnetyczne obserwowane poza organizmem są bardzo słabe (rzędu pikotesli), dużo mniejsze od poziomu zakłóceń magnetycznych w typowych pomieszczeniach laboratoryjnych 

i klinicznych; stanowi to utrudnienie w pomiarach. 

Badania nad biomagnetyzmem są prowadzone w wielu ośrodkach na świecie, ich celem jest zarówno wyjaśnienie podstawowych zjawisk fizjologicznych, jak i nieinwazyjna diagnostyka medyczna (np. lokalizacja ognisk padaczkowych).

źródło: http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/biomagnetyzm;3877850.html

Badania nad biomagnetyzmem rozpoczęto stosunkowo niedawno, lecz nie budzi wątpliwości fakt, iż nagłe zmiany pola magnetycznego i dłuższe przebywanie w polu silnym, jak i słabym, powodują zagrożenie dla zdrowia ludzkiego. 

Naturalne pole magnetyczne Ziemi jest małe, natomiast to, które wpływa na metabolizm organizmów żywych pochodzi z wybuchów na Słońcu, emisji fal ze stacji radiowych i telekomunikacyjnych, przemysłowych linii wysokiego napięcia, zakładów przemysłowych itp. 

Odchylenia od naturalnego poziomu pola elektromagnetycznego wpływają na:

• błonę komórek nerwowych, prowadząc do ich modyfikacji

• ruchliwość jonów związanych z przewodnictwem nerwowym

• płyny tkankowe, zmieniając ich strukturę chemiczną i równowagę jonową

U osób przebywających w zmiennym polu magnetycznym 

potwierdzono zmiany:  

- w hemoglobinie,   

- w procesach biochemicznych komórek. 

W słabym polu następuje: 

• desynchronizacja rytmu pracy serca, uczucie zmęczenia, 

• bóle głowy i ogólna dekoncentracja, 

natomiast w silnym polu:

• wzrasta odsetek chorób sercowo-naczyniowych, 

• ogólna pobudliwość, bezsenność itp. 

Warto zastanowić się nad zmianą środowiska pracy, jeżeli nasze stanowisko znajduje się w korporacyjnie zwanym „openspace”, gdzie w stosunkowo niewielkiej przestrzeni upchanych jest nawet kilkadziesiąt komputerów i innych urządzeń biurowych razem emitujących dość silne pole elektromagnetyczne, aby móc zauważyć jedne ze wspomnianych objawów.

Wpływ pól elektromagnetycznych potwierdzają również odnotowane zależności pomiędzy występowaniem silnych 

i długotrwałych burz magnetycznych na Słońcu, a wzrostem liczby wypadków, katastrof, rozprzestrzenianiem się wielu chorób, 

w tym epidemii.

Warto wspomnieć też, że zmienne pole elektromagnetyczne występuje wokół dużych konstrukcji stalowych: mostów, linii przemysłowych, urządzeń ekranujących i innych budowli, które wpływa na prawidłowe funkcjonowanie komórek, powodując specyficzne stany psychofizyczne: pobudliwość połączoną ze zmęczeniem, stany depresyjne itp.

Zmienne pole magnetyczne wpływa również na przekształcanie  
struktury jonowej powodując znaczne obniżenie poziomu jonów ujemnych w powietrzu (czytaj więcej).